Փոքրաքանակ ազգերը միշտ ունեն խնդիր, նրանք անընդհատ պետք է բացահայտվեն: Հայկական ազգային երաժշտության մոռացության ու քիչ տեղեկությունների մասին իր մտահոգությունով YerevanNews.am-ի հետ կիսվեց ռեժիսոր Գագիկ Հարութունյանը:
Ամենադիպուկ օրինակը՝ «Մանկիկ Վահագնի»-ն առաջին անգամ 2007 թվականին հրապարակվեց, ես դա համարում եմ շեդևր, համարում եմ, որ դա 4 տարեկանից պետք է սկսեն կարդալ, այնտեղ տալիս է ողջ Կոմիտասյան փիլիսոփայության հիմքը, մոտեցումը: Ցավոք սրտի, մենք լավ չենք ճանաչում Կոմիտասին,- ասաց ռեժիսորը:
Իսկ հարցին, թե արդյոք Կոմիտասի բոլոր երգերն են այժմ ճիշտ նոտաներով մատուցվում, ռեժիսորը պատասխանեց.
«Իմ անձնական կարծիքը հետևյալն է. Կոմիտաս Վարդապետն այսպիսի մի բան էր ասում. « Չի փոխվում միայն անասունի բառաչը»: Երգ է, կարող են տարբեր մարդիկ տարբեր կատարել, իհարկե սահմանների մեջ, բայց իմ կարծիքով հոգևոր երաժշտությունը պետք է կատարվի այնպես, ինչպես գրված է՝ սկսված պաուզաներից: Պատկերացրեք, եթե մենք ունենք 5-րդ դարի եկեղեցի ու եկեղեցու վրա սկսում ենք փոփոխություններ կատարել: Եթե կենցաղիկ շինություն է, խնդիր չկա, պահպանելով արմատներդ՝ զարգացրու, բայց խոր միջնադարից եկածը պետք է պահպանել:
Իսկ ինչպե՞ս կարելի է ապացուցել, որ Կոմիտասը մերն է, եթե հարևան պետությունը հակառակը պնդի:
Ամբողջ Կոմիտասի աշխատությունները հիմնված են մեր մշակույթի վրա և այդ փաստերը կան, սա էվուլուցիա ապրած շարունակական աշխատանք է եղել՝ հիմնված մեր մշակույթի վրա, սրանից այն կողմ ինչ ապացույց,- ընդգծեց Գագիկ Հարութունյանը:
Իսկ գուցե ժամանա՞կն է համախմբել մեր ողջ ազգային, աշուղական, հոգևոր երգերը, ի պատասխան ռեժիսորը եզրափակեց. « Ես հավատում եմ, կգա այդ ժամանակները»:
Մենք պատրաստվում ենք դե յուրե հիմնավորել Արծվաշենի Հայաստանի մաս լինելը. Փաշինյան 
