Իսկ իրականում խնդիրը ավելի բարդ է, քան ավտոտեսուչ-ասմունքող կռիվը: Հայաստանում պետական ապառատում աշխատողների մեծ մասի մոտ, հատկապես ուժային կառույցներում, որտեղ ուսերին ուսադիր է հայտնվում միանգամից ոտքերը երկրից կտրվում են ու ամեն առիթին ով մոտակայքում կա համար են տալիս հետևյալ տեքստով «բան ման լինի կզանգես» «կանգնացնեն զանգի» և այլն:
Մարդիկ օրենքի աշխատող են դառնում փոխանակ մարդկանց անօրինականություններից հեռու պահեն մի հատ էլ ասում են «բան լինի զանգի» ու ցավալին այն է, որ բացի հարազատներից նույն արտահայտությունը անում են ամեն մարդու մոտ ում հետ թեթև խնջույքի են լինում:
Դե թող հիմա նստեն ու նայեն, թե ոնց են իրենց «արտոնյալները» խոսում իրենց կոլեգաների հետ ու հայսը դնում են իրենց վրա:

 Ֆեյսբուք՝ Աշոտ Ասատրյան