Միխայիլ Խաչատուրյանի սպանության մեջ մեղադրվող Խաչատուրյան քույրերի փաստաբան Ալեքսեյ Պարշինը ֆեյսբուքյան էջում Միխայիլ Խաչատուրյանի մասին նոր մանրամասներ է հաղորդել:


«Մենք շարունակում ենք ուսումնասիրել Միխայիլ Խաչատուրյանի ինքնությունը` հիմնվելով նրա դուստրերի վերաբերյալ գործի նյութերի վրա: Ուրեմն, ո՞վ էր նա: Սիրող, բայց խիստ հայր կամ սադիստ հանցագործ:

Այս հղումով ես դնում էմ զինանոցը, որը գտնվել է Միխայիլ Խաչատուրյանի տանըմ: Ո՞վ կարող է լինել այս մարդը: Ինչո՞ւ էր նրան զենք պետք: Միգուցե պետք էր պաշտպանվել: Գուցե պաշտպանում էր թույլերին: Միգուցե նա կոլեկցիոնե՞ր է:

Ո´չ, ո´չ և ո´չ: Այն անհրաժեշտ էր, որպեսզի կիրառվեր թույլերի և անպաշտպանների դեմ, նրանք, ովքեր չեն կարող հակադարձել, ովքեր չունեն ուժ կամ դիրք:

Նրա համար սովորական էր սեփական երեխայի կոկորդը դանակով կտրելը, ատրճանակի բռնակով հարվածելը … Եվ ինչ-որ մեկին բավարարում է դաժանությունը՝ այս ամենը անվանելու դաստիարակություն:

Բայց մի ընտանիքը, որպես իր ուժը ցույց տալու ասպարեզ, Խաչատուրյանին բավարար չէր: Աղջիկները ասում էին, որ Միխայիլ Խաչատուրյանը զենք է կրում իր հետ և եղել են դեպքեր, երբ նա սպառնացել է բոլորովին անծանոթ մարդկանց:

Մենք անընդհատ հաստատում ենք գտնում այս հարցում: Հատորներից մեկը պարունակում է մի դեպք, որը հանգեցնում է որոշակի մտքերի:

2013 թվականի դեկտեմբերի 15-ին տիկին Բելևցովա Տ.Վ.-ն դիմել էր ոստիկանություն (Ես հրապարակում եմ փաստաթղթերը նրա համաձայնությամբ, անձնական տվյալները՝ հեռախոսահամարները, հասցեները և մեքենայի պետական ​​համարը իմ կողմից ծածկված: Բնօրինակում հասցեն համընկնում է Միխայիլ Խաչատուրյանի հասցեի հետ. մեքենայի համարը համընկնում է նրա մեքենայի համարին), խնդրելով պատասխանատվության ենթարկել այն քաղաքացուն, ում խնդրել է հանել իր մեքենան մայթից և ազատել դեպի մուտք տանող ճանապարհը: Ի պատասխան` Lexus մեքենայի սեփականատերը սկսել է ագրեսիվ վարք ցուցաբերելլ, ցենզուրայից դուրս բառեր օգտագործել ու նրա վրա պահել ատրճանակ՝ հետևյալ բառերով.

«Ես կսպանեմ քեզ»:

Դա հանցագործություն էր թվում: Պարզ է, թե ով է դա կատարել, պարզ է, թե որտեղ է նա ապրում, նա չի թաքնվում: Կարող եք գործ հարուցել … Բայց ինչ-ինչ պատճառներով նյութը, պարզվեց, որ գտնվում է շրջանի ոստիկանի մոտ, ով հաստատեց, թե որտեղ է վերոհիշյալ քաղաքացին ապրում, բայց որոշում է կայացրել քրեական գործ հարուցել չհեռանալու մասին, քանի որ … ոչ ոք նրա դիմաց դուռ չի բացել:


Հարց է ծագում. Ինչո՞ւ չգրավել տունը: Ի վերջո, մեր քաջարի ոստիկանությունը, ցանկության դեպքում, մահացածների գործն էլ կուղարկի դատարան: Անգործությունը անտարբերությունի՞ց է, թե՞ հետաքրքրությունից էր դուրս:

Պատասխանը այն հարցի, թե ինչու նա երբեք պատիժ չի կրել ո´չ այս գործի համար, ո´չ էլ բազմաթիվ մյուս գործերի, կա:
Բայց այդ մասին ես կամ իմ գործընկերները կխոսենք ավելի ուշ: Պետք է, չէ՞, որ լինի ինտրիգ (խոստանում եմ, որ դա էպիկական կլինի): Այդ ընթացքում կարդացեք, զարմացեք, տարակուսեք»: