Որտեղի՞ց կարող ես ուժ գտնել այս ամենին դիմանալու համար։ Նրա վարքագծի համար սահմաններ չկան։ Նա գալիս է տուն, երբ ուզում է, անում է այն, ինչ ուզում է, իսկ ես պետք է դիմանամ։ Ես երեխաներին պառկեցրել եմ: Իգորը ուշ եկավ, գնաց խոհանոց ընթրելու։ Ինձ հետ խոսեց վաղվա պլանների մասին: Ես պատրաստվում էի որդուս տանել ատամնաբույժի մոտ, Իգորն ասաց, որ ինքը կտանի, քանի որ պետք է գնա քաղաքի այդ հատված։ Այդ ամենն ասա առանց աչքերիս մեջ նայելու։ Ես նրան հրավիրեցի զրուցելու,բայց նա Հրաժարվեց։ Նա ասաց, որ ոչինչ չի եղել, ամեն ինչ լավ է, ամեն ինչ լավ է։ Գնաց ցնցուղ ընդունելու։

Եվ հեռախոսը թողեց խոհանոցում։ Հեռախոսը զանգեց։ Նայեցի էկրանին գրված էր, Մաշա: Ես վերցրեցի հեռախոսը։ Հարցնում եմ՝ ո՞վ ։ Եվ նա պատասխանում է. «Դուք, ըստ երևույթին, Լենա՞ն եք»: Նա պատասխանում է նման հեգնանքով. Կոպիտ, տհաճ ձայն. «Դուք, ըստ երևույթին, Իգորյոշայի կինն եք»: Նրա այդ կեևպ խոսելը ինձ շատ բարկացրեց։ Ինչպիսի՞ բառ է «Իգորեշը»։ Ես նրան այդպես չեմ անվանում, բայց սա օտար է նրան և այդպես է դիմում իմ ամուսնուն: Իհարկե, ես նրան դիտողություն արեցի, բայց ինքը զայրույթից ուղղակի ցնցվում էր։ Հարցնում եմ՝ ով է նա։ Եվ նա ասում է.

 

«Դուք կինն եք, իսկ ես՝ նրա սրտի տիրուհին։ Եկեք ծանոթանանք։ Իսկ դուք չհամարձակվեք նրան այլևս այդպես անվանել։ Ես ուզում էի նրան էլի ինչ-որ բան ասել, բայց Իգորը դուրս եկավ լոգարանից, ես ցած դրեցի հեռախոսը։ Ես անմիջապես հասա նրան ու հեռախոսը գցեցի բազմոցին. — Գիտե՞ս ում հետ էի հենց հիմա խոսում։ Եվ նա ձեռքով բռնեց դեմքս ու ուղիղ աչքերիս ասաց, որ դա իմ գործը չէ։ Հետո ընկա քնելու, ու մինչև գիշերվա երեքը նստեցի խոհանոցում՝ խելագարի պես լաց լինելով։ Ի՞նչ անել

Աղբյուր