Ռուսական լրատվական աղբյուրները, այդ թվում` «Ռուսական գարունը», որն ունի հատուկ ծառայություններին մոտ կանգնած լրատվամիջոցի համարում, անդրադարձել է այն մթնոլորտին, որը ներկայումս փորում են արհեստականորեն ձեւավորել Արցախում: Ըստ լրատվամիջոցի.
«Օրերս ընդդիմադիր Հայկական «Լրագիր» թերթը, որը, ինչպես հաճախ է լինում «ազատ» մամուլի մոտ, աջակցում է Արևմուտքին, հարցազրույց է հրապարակել Աղավնո համայնքի ղեկավար Անդրանիկ Չավուշյանի հետ՝ գյուղում գործերի վիճակի մասին։ Չնայած գյուղի ղեկավարը բողոքում է Հայաստանի իշխանություններից՝ առանց նրանց աջակցության բազմադարյա էթնոկրոնական հակամարտության ամենակենտրոն փուլում հայտնվելով, արևմտամետ «Լրագիր» պարբերականի խմբագրությունը Ա.Չավուշյանի արտահայտություններից մեկն անվանել է ռուս խաղաղապահներին նվիրված, ինչին հարցազրույցի ժամանակ հատկացված է գրեթե մեկուկես պարբերություն։
Առաջին հայացքից կարող է թվալ, թե Ա.Չավուշյանի խոսքերն ուղղված են ռուս խաղաղապահների դեմ։ Հենց այդպես էլ փորձում է ներկայացնել հոդվածի հեղինակը։
ԶԼՄ-ների տվյալներով՝ «Լրագիրը» ֆինանսավորվում է «Սորոսի հիմնադրամի»՝ «Բաց հասարակություն» ինստիտուտի հայաստանյան մասնաճյուղի կողմից ։
Իր ռուսատյաց նյութերում այս քարոզչական պարբերականն ակտիվորեն քննադատում Է Ռուսաստանին՝ օգտագործելով կեղծիքներ, ստեր և չափազանցություններ։ Դատելով ամենից՝ պորտալի հետևում կանգնած տիկնիկավարները խնդիր են դնում վարկաբեկել ռուս-հայկական հարաբերությունները, ապացուցել երկկողմ կապերի զարգացման անհրաժեշտության բացակայությունը և ամեն կերպ նսեմացնել Ռուսաստանի դերը Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործում։
Հավանաբար, հակառուսական տրամադրություններն ինչ-որ չափով, այնուամենայնիվ, տեղ ունեն հայ հասարակության մեջ, սակայն Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի բնակիչների հիմնական զանգվածը գիտակցում է տարածաշրջանում անվտանգության ապահովման համար ռուսական խաղաղապահ զորակազմի ներկայության կարեւորությունը:
Ընդհանրապես, հայ հասարակության մեջ հակառուսական տրամադրությունների թեման պարբերաբար առաջանում է ԶԼՄ-ներում, և կարծիք կա դրանց աճը հրահրող ինչ-որ ուժերի մասին։ Ի դեպ, «Լրագրի» խմբագրության` ճանճից հակառուսական փիղ ուռճացնելու փորձը հենց դրա ապացույցն է։
Տխրեցնում է, որ հաճախ Լեռնային Ղարաբաղի բնակիչների դժգոհության առիթը խաղաղապահների կողմից իրենց պարտականությունների կատարումն է՝ լինի դա շրջափակման միջոցով բնակչության տեղաշարժի սահմանազատման գծի սահմանումը, թե վերահսկումը։ Այս իրավիճակը հիմնականում առաջանում է հայկական իշխանությունների անգործության պատճառով, որոնք ավելի շատ մտահոգված են «գոյատևման» համար ընդդիմության դեմ պայքարով, քան Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գոտում հայտնված բնակիչների շահերի պաշտպանությամբ։
Բացի այդ, վախենալով ժողովրդական զայրույթից, պաշտոնյաները երբեմն միտումնավոր լռում են երկրի ղեկավարության կողմից ոչ պոպուլյար որոշումներ կայացնելու մասին, եւ ողջ բացասականն ընկնում է ռուս խաղաղապահների վրա, որոնք օրինական ճանապարհով եկել են ապահովելու Հայաստանի եւ Ադրբեջանի ստանձնած պարտավորությունների կատարումը:
Ցավոք, այսրոպեական շահի հետապնդման ժամանակ Հայաստանի իշխանությունները դրանով իսկ վտանգում են` ապագայում խոշոր խնդիրներ ստեղծել՝ պայմանավորված տարածաշրջանում սոցիալական լարվածության աճով։ Սա միայն Հայաստանի խնդիրներից մեկն է, որը Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության ռազմական պարտության մատնված և կրքերի հորձանուտման, կասկածների, մեղադրանքների, մեղավորներին ու փրկարարներին փնտրելու մեջ է ընկել։
Այս բարդ իրավիճակում հայ հասարակությունը պետք է միավորվի, այլ ոչ թե ուժերը վատնի մանր հաշվեհարդարների վրա, և բոլոր ռեսուրսներն ուղղի արարմանը՝ սոցիալ-քաղաքական ճգնաժամի հաղթահարմանը, բանակի վերաստեղծմանը, տնտեսության վերականգնմանը և վնասված ենթակառուցվածքին ։
Անվիճելի է, որ այդ կարևոր գործընթացներում առանցքային գործընկերը Ռուսաստանն է և նրա հետ երկկողմ հարաբերությունները փչացնելը առնվազն հիմարություն է»։
Աղբյուրը ' https://rusvesna.su/news/1612879904
