Տրանսպորտի ուղեվարձի թանկացման դեմ պայքարի, շարժման ակտիվիստների և հետագա հնարավոր քայլերի մասին YerevanNews.am-ը զրուցել է Մարդու իրավունքների առաջին պաշտպան, «Ընդդեմ իրավական կամայականությունների» ՀԿ-ի գործադիր տնօրեն Լարիսա Ալավերդյանի հետ:
-Ի՞նչ կարծիք ունեք տրանսպորտի ուղեվարձի թանկացման դեմ պայքարի և շարժման մասնակիցների մասին:
- Ես ողջունում եմ այսպիսի շարժումները: Առաջին փուլը եղել է շատ զանգվածային, և անգամ այն դեպքում, երբ միջին սերունդը արդեն «վառված» է այդ տիպի շարժումներից, ոգևորված են եղել: Պետք է խոսել նաև այն խավի մասին, ովքեր սոցիալապես ապահովված են եղել, նրանք ովքեր մի քանի օր միացան անվճար մարդկանց տեղափոխելու ակցիային: Դա դրական ազդեցություն է ունենում, չնայած դանդաղ է հասարակության մեջ հասունանում:
Քաղաքապետարանը չի կարողանում գրագետ վարվի այպիսի շարժումների հետ ցույց է տալիս, որ իշխանությունն ավելի քիչ է կայացած, քան` հասարակությունը, որը կայանում է: Հասարակությունը նոր որակ է ցույց տալիս, իսկ իշխանությունը` շարունակում է մնալ հին տեղում:
-Ուղեվարձի թանկացման որոշման կասեցման հաջորդ օրն իսկ շարժման ակտիվությունը չմարեց, այլ` բարձրացավ ակցիաների երկրորդ ալիքը: Ըստ Ձեզ, որքանո՞վ է ճիշտ նստացույցերի անցկացումը` պաշտոնյաներին պաշտոնանկ անելու պահանջով:
- Նրանք չբավարարվեցին կիսատ-պռատ հայտարարություններով և իրավական առումով ճշմարիտ պահանջ են դրել: Եվ նրանք հետևողական են իրենց պահանջի կատարման համար և պատրաստ են պայքարել մինչև վերջ: Սրանով ես դիտարկում եմ քաղաքացիական հասարակության կայացումը:
Ճիշտ եմ համարում նաև նստացույցը որպես գործիք ընտելը, քանի որ իրենք շատ գրագետ են անում, քանի որ փոքր զանգված են բերում: Եվ համաձայն չեմ վերլուծաբանների այն կարծիքի հետ, թե թույլ է շարժումը: Դրա ձևն է այդպիսին: Դա «վախտային» ձև է, այսինքն` մի վախտա է կանգնած, հետո գալիս է երկրորդը, հետո գալիս է երրորդը, կրկնվող անձերը դա լիդերներն են: Իրականում առաջին փուլը հենց պետք է լիներ այնպիսին ինչպիսին եղել է, երկրորդ փուլը նույնպես ճիշտ է ընտրված: Տեսնենք զարգացումները:
-Իսկ դուք ինչպիսի՞ զարգացումներ եք սպասում:
- Էլի գրագետ եմ համարում այն, որ իրենք չգնացին փակ հանդիպման: Ծուղակներից մեկը այդպիսի դեպքերում հենց փակ հանդիպումներն են: Իրենք պահանջեցին բաց հանդիպում : Ես կարծում եմ, որ երիտասարդները կկարողանան շարունակել իրենց պայքարը: Ես կոչ եմ անում բոլոր գիտակ մարդկանց հստակեցնեն իրենց դիրքորոշումները, քանի որ պահանջի մեջ որևէ անօրինական բան չա եվ երիտասարդները նպաստում են օրինականության հաստատմանը:
- Շարժման մասնակիցները բազմիցս հայտարարել են, որ չեն համագործակցելու որևէ քաղաքական ուժի հետ: Արդյո՞ք ճիշտ եք համարում դա:
- Ես համաձայն չեմ, որ ասում են կուսակցություններ չլինեն, քանի որ այն ինչ կատարվում է հիմա, նաև քաղաքական ենթատեքստ ունի: Պետք չէ դա մերժել: Պետք չէ վախենալ, որ ինչ-որ դրվագներում նման կարծիքներ կլինեն: Այդպիսի վախ կա ` հանկարծ չասեն ուղղորդված: Ով ինչ ուզում է թող ասի, ես խնդիր ունեմ և պետք է լուծեմ դա: Խնդիրը նրա մեջ չէ, թե ով ինչ է ասում:
- Այս ամբողջ ընթացքում նրանք բազմից հայտարարել են, որ խախտվել են իրենց իրավունքները: Ի՞նչ կարծիք կհայտնեք այս և հովանոցի տեղադրման հարցին:
- Ես ընդհանրապես Վլադիմիր Գասպարյանից ավելին եմ սպասում: Ես տեսնում եմ այն կադրային փոփոխությունները, այն գործերը, որ նա անում է: Ես գտնում եմ, որ սա էլ պետք է հասնի նրան, քանի որ այդ հակահովանոցային պայքարը արդեն տարիների պատմություն ունի: Արդեն անհարմար է և պետք է կողմնորոշվել: Թող նա պատասխանի ինչու չի ցանկանում հստակություն մտցնել այդ հարցում: Նա պետք է ավելի «կոնֆորտային» իրավիճակ ստեղծի պայքարողների համար:
- Ակտիվիսների կողմից հաճախ են հնչում տարբեր վիրավորական արտահայտություններ: ԸՆդունում ե՞ք նրանց նման պահվածքը:
- Ես ընդհանրապես դեմ եմ արժանապատվությանը վիրավորող որևէ մի բանի` խոսք, միտք, գործողություն: Ես կցանկանայի, որ բոլորը նաև իրավիճակը հասկանան: Ակտիվիստների հանդեպ կոշտ են վերաբերվում և այն, որ պատասխանը միայն խոսքով են ստանում, դա էլ պետք է մի ազդակ լինի: Ես կոչ եմ անում երիտասարդներին լինել սառնասիրտ և քաղաքակիրթ և նման կերպ արձագանքել ցանկացած պահվածքի: Ես համաձայն չեմ կոպտության ոչ մեկի կողմից:
- Նստացույց հայտարարած ակտիվիստները նաև նշել են, որ պատրաստ են դիմել նաև պայքարի այլ միջոցների` ընդհուպ մինչև հացադուլ: Ճիշտ կհամարե՞ք դա:
- Ես հացադուլի դեմ եմ: Դեմ եմ քաղաքական հացադուլներին, քանի որ դրանք ազդեցիկ չեն այլ` հյուծող են և հիասթափեցնող, որովհետև հացադուլը որպես գործիք զգայուն իշխանության համար է, այդ պատճառով ես դեմ եմ: Ես կարծում եմ նստացույցը պետք է շարունակվի, պետք է մեծանա ընդգրկումը, պահանջները կարող են նաև վեր բարձրացնել: Այսինքն` ընդլայնման կողմանկից եմ: ՈՒրախ կլինեմ, եթե նրանք կարողանան այդ պայքարը պահել: Հացադուլը անիմաստ է ամեն դեպքում:
Հարցազրույցը վարեց` Նաիրա Հովհաննիսյանը