Ռուսաստանի և Ադրբեջանի միջև քաղաքական հարաբերությունների հերթական սրումը կարող է Ադրբեջանի համար բերել բավականին անցանկալի տնտեսական հետևանքների նավթագազային ոլորտում, որտեղ Ադրբեջանը երկար և սերտորեն համագործակցել է Ռուսաստանի հետ՝ զգալի օգուտներ ստանալով նման գործընկերությունից։ Այդ մասին գրում է «Առևտուր առանց սահմանների»-ն։
«Մասնավորապես, Ադրբեջանը լավ գումար է վաստակում ռուսական «Urals» տեսակի նավթի գնումներով (1.53 միլիոն տոննա 2024 թվականին), որն օգտագործվում է ներքին սպառման համար, ազատելով լրացուցիչ ծավալներ Ադրբեջանում արտադրվող «Azeri Light» պրեմիում տեսակի նավթի արտահանման համար: Այսպիսով, 2024 թվականին Հարավային Եվրոպայում «Azeri Light»-ի պրեմիումը «Brent»-ի նկատմամբ կազմել է 3.6 դոլար մեկ բարելի համար, մինչդեռ «Urals»-ի հաշվարկված զեղչը նմանատիպ հիմունքներով կկազմեր մոտ 10 դոլար մեկ բարելի համար: Այսպիսով, Ադրբեջանը խնայում է 12-15 դոլար «Urals»-ի յուրաքանչյուր բարելի ներմուծման վրա, իսկ երկրից ներմուծվող և արտահանվող նավթի գների տարբերությունից ստացված ընդհանուր եկամուտը կարող է հասնել տարեկան 150-200 միլիոն դոլարի:
Բացի այդ, 2024 թվականին Ռուսաստանը դարձել է ադրբեջանական պոլիպրոպիլենի միակ գնորդը «SOCAR Polymer» ընկերության գործարանից, որն ի սկզբանե նախատեսված էր թուրքական շուկայի համար: Սակայն Թուրքիան 2024 թվականին դադարեցրել է այդ արտադրանքի գնումները Ադրբեջանից, մինչդեռ Ռուսաստանը, հակառակը, նույնիսկ ավելացրել է դրանց ծավալը։ 2024 թվականի արդյունքներով, Ադրբեջանի բաժինը ռուսական ընդհանուր պոլիպրոպիլենային ներկրումների մեջ աճել է մինչև 39% (2021 թվականին այն կազմել է 34%)։
Ադրբեջանի՝ բնական գազի ԵՄ արտահանումը մեծացնելու հավակնոտ ծրագրերը անհնար են առանց Ռուսաստանի մասնակցության։
Հիշեցնենք, որ 2024 թվականի վերջին ադրբեջանական գազի արտահանման ընդհանուր ծավալը կազմել է 25.2 միլիարդ խորանարդ մետր (+5% տարեկան աճ), որից 50%-ը (12.9 միլիարդ խորանարդ մետր) ուղարկվել է ԵՄ երկրներ (+9% տարեկան աճ): Ավելին, դեռևս 2022 թվականին Ադրբեջանը և Եվրահանձնաժողովը ստորագրել են հուշագիր, որը նախատեսում է մինչև 2027 թվականը կրկնապատկել ԵՄ-ում ադրբեջանական գազի մատակարարումը:
Սակայն գազի արտահանումը մեծացնելու հավակնոտ ծրագրերը չեն համապատասխանում Ադրբեջանում գազի արտադրության աճի տեմպերին, ինչը կարող է հանգեցնել երկրի կախվածության աճին գազի ներմուծումից (տարեկան մինչև 10-12 միլիարդ խորանարդ մետր) 2027-2030 թվականներին՝ արտահանման պարտավորությունները և երկրի ներքին գազի սպառման աճը հավասարակշռելու համար: Միևնույն ժամանակ, Ռուսաստանը համարվում էր նման ներմուծման ամենահավանական աղբյուրը», - գրում է «Առևտուր առանց սահմանների»-ն:
