Այսօր Կարեն Դեմիրճյանը կդառնար 83 տարեկան:
Կարեն Սերոբիչը անցյալ հարյուրամյակի հայ ամենաառանցքային պետական-քաղաքական գործիչներից մեկն է:
Նա եղել է Խորհրդային Հայասատանի ամենասիրված ղեկավարը՝ ժողովրդի կողմից արժանանալով Կարեն Շինարար մեծարմանը:
Շատ դժվար էր կոմունիստական իշխանության տարիներին համադրել սովետականն ու ազգայինը: Սերոբիչին դա հաջողվել է: Նա երբեք չէր քծնում Բրեժնևին, բայց իր հայրենիքի համար անում էր այն, ինչը չէր հաջողվում գենսեկի արևով երդվող իր շատ գործընկերների, ովքեր իրենց հանրապետություններում այդպես էլ չդարձան ժողովրդի սիրելին:
Կարեն Դեմիրճյանը շատ շուտ ինտեգրվեց նաև նորանկախ Հայաստանի տնտեսական, հետո նաեւ՝ քաղաքական կյանքին:
1999թ-ին, նրա եւ Վազգեն Սարգսյանի դաշինքը բացառիկ էր մեր իրականության համար: Դա մի յուրօինակ դաշինք էր՝ երկու հայրենասերի դաշինք, Կառուցելու եւ Պաշտպանելու համադրություն, սերունդների երկխոսություն, մեր պատմությունն ամբողջացնելու փորձ:
Հոկտեմբերի 27-ին հնչեցին դավադիր կրակոցներ:
Մեզնից հեռացավ Կարեն Սերոբիչը՝ միշտ սիրված մնալով սեփական ժողովրդի կողմից, նույնանալով մեր հրաշք հայրենիքի հետ:
Քանի-քանի հայր՝ իր երեխային Երևանում զբոսանքի տանելիս, ցույց է տալու շենքեր ու ասելու է՝ «տղաս, էս շենքը կամ համերգասրահը, մետրոն կամ հուշարձանը Սերոբիչն է կառուցել...»
Ասելու է ակնածանքով, արցունքն աչքերին, կարոտով, անսահման կարոտով...

Սուրեն Սուրենյանց