«Չի կարելի քվեարկությունից հետո այդպես համախուռն դուրս գալ դահլիճից: Կարելի է դահլիճից դուրս գալ, բայց ոչ թե այդպես աղմուկով, ոչ թե միանգամից, կա պատշաճության շրջանակ». parliamentmonitoring.am-ի հարցազրույցը Ազգային ժողովի «Հանրապետական» խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանի հետ:
-Ազգային ժողովի նախագահ Հովիկ Աբրահամյանը, անդրադառնալով ոստիկանապետ Վլադիմիր Գասպարյանի խոսքին, ասել էր, թե ինքը Ազգային ժողովում գողական պատգամավոր չի ճանաչում: Իսկ Դուք ճանաչո՞ւմ եք:
-Համենայնդեպս, ես տեղյակ չեմ, որ Ազգային ժողովում գողական պատգամավորներ կան: Հետո, գողական ի՞նչ է նշանակում: Ես կարծում եմ` ինչ- որ զանգ է եղել, և հակադարձվել է նույն ոճով, ինչ ոճով, որ զանգը եղել է: Ուղիղ ձևով չեմ հասկանում դա: Եվ դատապարտելի եմ համարում, որ պատգամավորը կարող է զանգել և միջամտություն ունենալ քննչական կամ քրեական գործին:
-Իսկ պատգամավորին գողական անվանելը չե՞ք դատապարտում:
-Կարծում եմ՝ ինչ ձևով որ հարցադրումը եղել է, նույն համաչափությամբ էլ պատասխանն է եղել: Այնպես որ, հիմա շատ դժվար է մտածել, թե դա ինչին է վերաբերել և ինչպես: Ես չեմ մտածում, որ կոնկրետ իմ ունեցած պատգմավորներից մեկը կամ Ազգային ժողովի պատգամավորներից մեկը զանգած լինի: Ըստ երևույթին, առիթը չգիտեմ, դրա համար էլ գնահատականը չեմ կարող տալ: Եթե առանձնացնում ենք մթնոլորտից, շատ կարծր է հնչում խոսքը, բայց ըստ երևույթին պետք է իմանալ, թե որ պատգամավորն է զանգել, որ համարժեք պատասխան է ստացել:
-Նախորդ քառօրյայում ԱԺ նախագահը հայտարարեց օրվա մեջ պատգամավորներին մի քանի անգամ ներկա-բացակա անելու մասին: Ձեր կարծիքով` ո՞րն էր Հովիկ Աբրահամյանի այս հայտարարության պատճառը:
-Վերջին ժամանակներում 14.30-ից հետո Ազգային ժողովի նիսստերի դահլիճում ընդամենը «Հանրապետականի» շարքն է մնում` 20-30 պատգամավոր: Մյուս շարքերում մարդ չի լինում: Սա շատ տգեղ է Ազգային ժողովի համար: Ես կարծում եմ, որ Ազգային ժողովի նիստերին ընդդիմադիր հատվածի մասնակցությունը պիտի ավելի մեծ լինի, որովհետև ՀՀԿ-ն իշխող կուսակցություն է, և օրենքները մենք քննարկումենք և կուսակացությունում, և խմբակցությունում, ու մյուսների շահագրգռվածությունը դրանց նկատմամբ պիտի ավելի մեծ լինի: Մինչդեռ ընդդիմադիր պատգամավորները իրենց ելույթներում ոչ թե օրենսդրական նախաձեռնություններն են վերլուծում, այլ ամբիոնն օգտագործում են քաղաքական հայտարարությունների համար: Ի վերջո, այս սառույցը պիտի ինչ-որ մի տեղ կոտրվի:
-ԱԺ նախագահը չբացառեց, որ կընդունի որոշում` յուրաքանչյուր հարցի քննարկումից հետո քվեարկություն անցկացնելու մասին: Սա չի՞ դժվարացնի Ձեր գործը` ՀՀԿ-ական բոլոր պատգամավորների ներկայությունը դահլիճում ապահովելու համար:
-Ես պատգամավոր ապահովող անձնավորություն չեմ, ես պարզապես քաղաքական թիմին ուղղորդոււմ եմ այն որոշումների հիման վրա, որը կայացվում է գործադիր մարմնում կամ խորհրդում, այսինքն, պատգամավորներին ապահովելու խնդիր, որպես այդպիսին, չունեմ: Բայց նաև կարծում եմ, որ շատ լավ կլիներ, որ կամ ամեն հարցի քվեարկությունից հետո քվեարկություն լիներ, կամ օրվա մեջ մի քանի անգամ: Քվեարկությունների խնդիրը ես կարծրացած չեմ տեսնում: Չեմ կարծում, որ եթե ամեն հարցի քննարկումից հետո քվեարկություն լինի, հանկարծ մի բան կտուժի, պարզապես ավելի կակտիվանա Ազգային ժոողովի աշխատանքը:
-Իսկ ավելի չի՞ բարդանա այն պատգամավորների գործը, ովքեր գրանցումից ու քվեարկություններից հետո սովորաբար լքում են ԱԺ-ի տարածքը:
-Պատգամավորը պիտի որոշակի պատշաճ մոտեցումներ ապահովի: Չի կարելի քվեարկությունից հետո այդպես համախուռն դուրս գալ դահլիճից: Կարելի է դահլիճից դուրս գալ, բայց ոչ թե այդպես աղմուկով, ոչ թե միանգամից, կա պատշաճության շրջանակ: Եթե յուրաքանչյուր հարցից հետո քվեարկություն լինի, կլինի 70 կողմ և ուրիշ ոչինչ, որովհետև հիմնականում ՀՀԿ-ն կապահովի իր դերակատարումը, իսկ մյուսները, ինչպես նկատելի է վերջին շրջանում, շատ հատուկ նիստերին չեն մասնակցում: Բայց ես ավելի հակված եմ, որ օրվա մեջ 2-3 անգամ քվեարկություններ լինեն, մանավանդ որ պատգամավորները հաճախ մոռանում են, թե նախորդ քառօրյայում քննարկված նախագիծը ինչ բնութագիր ուներ:
-Կարելի է եզրակացնել, որ ներկա-բացակա անելը հատկապես ընդդիմադիրներին, և ինչպես հաճախ է ասվում, Գագիկ Ծառուկյանին դահլիճ բերելու համա՞ր է:
-Չեմ կարծում, որ անձնավորման խնդիր կա: Օրինակ, օրվա մեջ ներկա-բացակա անելու ժամանակ պարզվեց, որ բացակայողների թվում նաև ես էի, բայց բոլորն էլ գիտեին, թե Սահակյանը ինչով է զբաղվում: Ես ավելի համակարծիք եմ նրան, որ միջոցներ ձեռք առնվեն, որ պատգամավորը լիագումար նիստերի օրերին ամբողջովին լինի իր աշխատավայրում: Հիմա կա ուղիղ հեռարձակում, և ես,օրինակ, դրանով եմ հետևում նիստերին, իսկ եթե որևէ պրոբլեմ է լինում, ու պիտի ելույթ ունենամ, բնականաբար, լինում եմ նիստերի դահլիճում: Չեմ կարծում, թե որևէ մեկը 4.5 ժամ կկարողանա նիստերի դահլիճում լինել, բայց Ազգային ժողովում լինելը պարտադիր է ու անհրաժեշտ:
