չխոսենք զերո պրոբլեմից որ ունի այս երկիրը և այն մասին , որ եթե նման իրավիճակում մի պահ ժամանակը կանգ առներ ՝ ապա այս երկիրը վերաձևվելու էր ու էլի կվերաձևվի քանի որ քրդական հարցը , որը քսան չորս թվից միջազգային օրակարգում նշմարվում էր / կա քարտեզ որտեղ գծված են մերձավոր արևելքի բոլոր երկրները ու ասենք Իրաքը բաժանված է երեք մասին և ասենք այստեղ կա տարածք - երկիրը որը կոչվում է արևելյան բանկ / ինքին դանդաղ դետոնացիայի ռումբ է :
Մենք այնքան էին տարվել մեր դարավոր թշնամու երկրի ներսում հնարավոր ու հիպերբոլիկ զարգացումներով , որ չնկատեցինք թե ինչ կատարվեց : Եվ թերևս ինչ որ անէական ու սին անփույթությամբ չտեղեկացանք այս ամենի վերջին երկու տարվա զարգացումներից ու չունեցանք վերլուծական:
Այս ֆոնի վրա մեկ արևելք մեկ արևմուտք ու մեկ էլ հյուսիս ցայտնոտը պտահական լինել չէր կարող և թե Իգիլի թե Սիրայի /որի հանդեպ պատմական պահանջներ ունի/ թե մեր թե ռուսի դեմ ինչ որ սադրանքները բնական էին ու ունեին մարտավարության հավասարակշռման ուղղված նպատակներ:
Զարմանալի է , բայց ռուսի ուղղաթիռ խփելը հետախուզություն էր, որը բնորոշ է միայն թուրքերին :
Եթե հավելել բազմիցս Արցախի հարցում դեկտեմբեր հունվար հնչած ռուսական հայտարարությունները / որ չունեն իրավունք այս հարցի մեջ մտնելու / ապա ստացվում է, որ թուրքին մնում էր ինչ որ կերպ խփել ու ստուգել թե որքանով է ռուսը հայի ռազմավարական դաշնակից ու ուր կգնա իրավիճակը ադրբեջանի կողմից պատերազմի հարահրման ժամանակ :
Այսօր արդեն դեղին ու կիսաստահոտ մամուլում փսփսոցներ կան որ թուրքը պատրաստվում էր խփել մեզ Նախիջևանի կողմից :Արդեն երկու տարի ավել է, որ հասկանալով այս տարածքը կորցնելու վտանգը / այն ռուս թուրքական պրոտեկցիայի շողեր ունի իր մեջ / և այն որ ռուսը ուզում է Կովկասում վերջնական ինքնիշխան լինել , սկսեցին այս տարածքը ամրացնել :Քեսապի գրավման օրերին հայերը այստեղ հիմնավորվեցին բարձրուքների վրա և սա անգամ ոչ մասնագետի համար հստակ ուղերձ էր ու այս պատճառով թուրքը ու ազերը սկսեցին այս տարածքը արմացնել :
տարածվող կիսաստահոտ լուրերով / այն արվում է ռուսաստանաբնակ հայուհու կողմից / ու տեղում հերքվելով ՝ այսօր արդեն ստի շարակցական շղթայով շարունկավում է թեզը որ մեզ այդ ուղղությունից վտանգ էր սպասվում :
Ահա թե ինչու համար հայ զինվորը և երկրի ղեկավարությունը ձեռընպահ մնաց հարձակումից ու եթե չլիներ այս վտանգը ՝ ապա մեր զինվորը ստիպված չէր լինելու պաշտպանվել կամ ասենք նահանջել որոշակի տարածք , որը թանկ է նստելու թշնամու վրա , բայց հետո:
մեր թեման թուրքն էր :
ինչու հենց այդ պահին և ինչու ազերի միջոցով ?
ազերի միջոցով որպեսզի հստակեցնի իր հետագա մարտավարությունը և հետո նաև տեսնի թե ինչի է ունակ իր դաշնակից պետության բանակը իր կողմից պատրաստվելու արդյունքում և թե ասենք ինչ շտկումներ են պետք / ամեն դեպքում հիմա հաստատ փորձում են մշակել ու շտկել ազերների թերություներն ու բացթողումները /
և էլի ինչու խփեց թուրքը ազեր միջոցով ?
Սա աշխարհին հստակ ուղերձ էր որ երկար նյարդային վիճակում ու քայքայման եզրին կանգած Թուքրիան , որը ներքաշվել էր Սիրական կոնֆլիկտի մեջ համարելով պահը պահետ ՝ կշարժվի նոր պատերազմ / արդեն համաշխարահային / սանձազերձելու ուղով :- սա էսպես ասած հիստերիկ հոգու ընդվզում էր , որը և թանկ նստեց ազերների վրա :
բոլորն են հիշում Ալիևի գրկախառնությունները և թե միևնույն ժամանակ ինչքան չխանդավառած էր հենց ինքը Էրդողանը : բանը նրանում է , որ Էրդողանը Ալիևին չի սիրում ու ունեցած սառնությունը անկհայտ է դառնում / դրա մաիսն նաև խոսում են / և անհնար է որ թուրքը չուզի հասնել Կասպիական նավթին , որի մեկ ուղին էլ ազերների միջոցով հասնել է :
Սակայն էստեղ և ապրիլյան պատերազմում մենք հարկադրված պատերազմող լինելով ծուղակում չէինք և Ալիևը ընկել էր իր իսկ ծուղակը / սրա մասին քիչ անց /
իսկ թուրքը ու ռուսը ունեին մեկ խնդիր .
- արմ ռեսլինգ դաշնակիցների միջոցով կամ փոքր տղեքի, որը թանկ արժեցավ կողմերի վրա / մերը մեր համար - ազերինը որպես դաս ու իրենց համար:
տարածաշրջանային կամ համաշխարհային երրորդ պատերազմը կանխել են մեր զինվորները , ովքեր տակավին երիտասարդ լինելով ու սիրելով իրենց երկիրը կարողացել են հաղթել թշնամուն իր ռազմավարական հեռահար նպատակներին մոտ չթողնելով :
մնում էր որ Ռուսաստանը փակեր թուրքական դարպասը դեպի Կովկաս և դա արվեց մի քանի քայլով
- առաջինը չթողեցին որ առաջ գնային և ինչը տրամաբանական է ու այլ քայլ էս դեպքում էդ օրերին լինել չէր կարող
- երկրորդ շահեցին ժամանակ հերթական բլից կրիկը բացառելու համար
- երրորդ - ընդունեցին թուրքի կիսատ պռատ ներեղությունը , քանի որ դրա մոտավոր ու հնարավոր լավագոիւյն ժամանակը սա էր / ամառը ամենաթեթև պահնէ երբ քաղաքական բոլոր հավակնությունները կարելի է կողքի դնել ու զբաղվել ձեռներե նպատակներ իրականացնելով :
Ինչպես Ալիևը ընկավ իր իսկ ծուղակը ?
Տարիներ ի վեր ռազմական հեռտորաբանության վերլուշության մեջ մենք բաց ենք թողել մի հարթակ , որը ուղղված է եղել ոչ դեպի մեզ ոչ էլ դեպի իրենց ադրբեջանցի բնակիչը : Ալիևի հռետորաբանությունը ուղղված է եղել մի միայն դեպի իր երկրի ներսում ապրող ազգային փոքրամասնությունները ու առաջ մենք հնարավոր չհամարելով / անգամ բաց թողեցինք ազգային փոքրամասությունների հունվար փետրվար ընդվզումները կամ էլ ասեցինք ժամանակը չէ , բայց չի ասվում որ ռազմական կամ ուժ հռետորաբանությունը ուղղված է դեպի ազգային փոքրմանասնություններ /սա բաց ենք թողել :
Եվ հիմա երևակայել է կարելի թե ինչու է ռուսը ասում պահպանենք ստատուս քվոն ու ում խնդիրն է այս ամենից խուսանավելու և ինչի է լինելու հաջորդ բախումը :
Այսպիսով .
- նախ որ անկախ ամեն ինչից տարեց տարի ամրանում է Արցախի կարգավիճակը ու վերջին շրջանում հնչած տարբեր կարծիքներ այս մասին լավ հեռանկար են բացում թշնամու երկրի այս խմբերի համար
- այս շրջանը անկախ ամեն ինչից քանդելու է Թուրքայի ներքին իրավիճակը ու կարծես թե բոլոր նշախեցերը այս երկրի հետ պարզ են / թուրքը պատերազմելու է ու դա անելու է ցնցող ուղղությամբ : Եվ այս իրավիճակում հայկական ու ռուսական ՀՕՊ ծառայությունների միավորումը բացառում է կամ նվազեցնում է հետևանքները այս հատվածում /
- Միջազգային հանրության աչքի առաջ հայը ով կռվում է ութանասունականների զենքով ու փոքր կոզմով բնավ ագրեսոր լինել չի կարող ու այս հարթակից առավել քան ցանկացած ոտնձգություն ստանալու է պատասխան թշնամու երկրի ներսում ու առնվազը մի քանի խոշոր ենթակառուցվածքների ոչնչացմամբ / մե հունին կհանեն ու ահնել են և այս դեպքում երբ խոսքը գնում է գոյության ու տեսակի պահպանության մաիսն ՝ մեր ձեռքերը ազատվելու են վերջնական /; Այս ամենի համար իրավացի ու արդար էր ու էլի է լինելու միջազգային հանրության համակրանքը Արցախցու ու Հայի հանդեպ
- թուրքը արդեն իսկ ցանկացած ոտնձգության գնալուց առաջ կշռելու է իր տնտեսական փլուզվող իրավիճակից խուսափելու բոլոր կշիռները ու չի կարող լինել հիսթերիկ կույսի կարգավիճակում : Իրենց պոմիդորով մի լավ խրատել են ու ոչ ադեկվատ վերաբերմունքը կամ քայլը պատժվելու է խստագույնս չկասկածենք / այս դեպքում նաև իր ենթականության կամ հետաքրքրությունների դաշտում գտնվող երկրի - ազերների միջոցով և դրա կանաչ լույսը կամացից ուժեղանում է
Ինչ զենք ու ում դեմ է վաճառվում հարցը երևի ամենահանելուկային է մեզ Հայերիս համար:
բնական է , որ երկու հազար կմ կրակող սարքը հաստատ մեր դեմ ուղղված չի կարող լինել իսկ այն ինչ վաճառել են ռուսները չի ունենալու ռազմամթերք և այսօր թշնամու երկրում սարքվող արկերի գործարանը չի արտադրի սմերչի կամ այլ ականներ կամ դա կանի ոչ մոտ ապագայում ...այնպես որ այստեղ էլ որքան որ հարցերը շատ են նույնքան միանշական չեն :Ժամանակին ու միշտ Իրանի դեմ հավակնություններով լեցուն ռուսը այս երկիրը սարքեց հենց իրենց դեմ / թեպետ և մենք տուժեցինք այս ամենից/ ու Պուտինի այցի ժամանակ նավերով համազարկ տալը մի օր էլ պտի կրակեր դեպի Սիրիական ահաբեկիչներ , իսկ էդ ամենը արժեք ունի ....
Մեզ մնում է մի բան ու որքան շուտ հասկանանք ՝ այդքան շուտ կհաղթենք այս պատերազմում
Ինչու են տվել յոթ հարյուր հեկտար հարցը ունի մի քանի ենթաշերտեր և եթե թվարկենք ՝ ապա լինելու են բազմաթիվ կարծքիներ, բայց մեկ բան կա որ հենց մեր բոլորի մեջ է ու սա պիտի հաշվի առնել .
-ՄԵՆՔ մինչև այդ մինչև այդ օրը հանգիստ ապրում էինք ու մեր մեջ կորել էր առաջ գնալու ուժը / քսան տարում մենք մոռացել էինք առաջ գնալու բերկրանքը ու բանականությունը , պրագմատիզմը մեզ թւոյլ չէր տալիս ինչ որ գնով ու թեկուզ ամենափոքր մտածել առաջ գնալու մասին - հիմա արդեն ակնհայտ է որ պտի գնալ որը դեռ ամբողջական չէ
-Երկրորդ ՝այն բանակը որին իրավացի քննադատում էինք և այն քաղաքացիական ղերակավարությունը , որը բերեց այդ օրերին / խոսքը իրականացնողների ոչ թե որոշում կայացողների մասին է / ապահովում էր ամեն բան որը վայել էր հաղթող երկրին ու պետությանը , բայց արդեն մի յոթ տարի առաջ մենք հստակ գիտենք որ համաեք լինելու համար այլ մարտավարություն է պետք մեզ և անցյալ տարվա զորավարժությունները վստահաբար մի օր իրենց ասելիքը կասեն ....
Եվ իհարկե պատմական ու դիլեմատիկ հարցը
- Մենք հետ ենք վարժվել առաջ գնալուց ու դինջ դինջ նստելու ենք ?
Մեր թշնամիները ու աշխարհը հստակ գիտեն մի բան որ երբ հայը բարկացավ ու որոշեց առաջ գնալ .....
մեզ պետք էր ժամանակ առաջ գնալու հոգեբանության ու կարիքի գիտակցության համար և հիմա հոգու այս խորշը կամաց կամաց տարալուծվող վերածականությունից ընդունում է սֆերիկ վերածական տեսք ու ավարտից կես վարկյան անց առաջ ենք գնալու ....
դու պատրաստ ես ԱՌԱՋ ԳՆԱԼՈՒ ?
հ.գ - հայ թուրքական արձանագրություններից առաջ նախագահը շրջեց ողջ աշխարհով մեկ ու ստորագրեց : անցավ ժամանակ և այս արձանագրությունները սառեցվեցին ու էստեղ կար բոլորիս կարծիքը :
Նախագահը էս պահին էլ դիմում է ժողովրդի օգնությանը ու սա հասկանալ է պետք մեզ բոլորսի ...իսկ թե որը ինչու ու երբ եղավ ? հարցեր են որոնց ժամանակը ինքին կգա մի օր
Արթուր Գևորգյանի ֆեսբուքյան էջից: