parliamentmoning.am-ը ներկայացնում է ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության պատգամավոր Հրանտ Բագրատյանի հարցազրույցը:

Մեկամյա պատգամավորական գործունեության ընթացքում Հրանտ Բագրատյանը 6 օրենքի նախագիծ է ներկայացրել: Ոչ մեկը չի ընդունվել,  4-ը արդեն մերժվել են: Մերժվածներից հատկապես վերջինի`«Օֆշորային գոտիներում գրանցված ընկերությունների գործունեությունը ՀՀ հանքարդյունաբերության ոլորտում կարգավորելու մասին» նախագծի քննարկման ժամանակ գործադիրը ընդունել է, որ նախագիծը «իր ոգուն համահունչ է», բայց չի ընդունել պատգամավորի առաջարկություններից ոչ մեկը:

-Պարոն Բագրատյան, ինչպե՞ս եք գնահատում կառավարություն-ԱԺ համագործակցությունը:

-Ընդհանուր առմամբ` կառավարությունը ԱԺ-ի հետ համագործակցության խնդիր չունի, որովհետև գործադիրը ինչ ուզում է, այն էլ ԱԺ-ում անցկացնում է, իսկ տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովում քննարկված և դրական եզրակացություն չստացած իմ վերջին նախագծի առիթով, այո, համագործակցության մասին խոսել են: Կառավարությունն էր ասում` համագործակցենք, բայց իմ ներկայացրած կետերից ոչ մեկին չհամաձայնեց, այսինքն, այս դեպքում համագործակցություն ասվածը ընդամենը խոսք էր: Հայտարարեցին`«ոգուն համահունչ է», հարցնում եմ` իսկ ինչն է համահունչ, եթե ոչ մի կետի համաձայն չեք, չպատասխասխանվեց:

-Հանձնաժողովներում պատգամավորների ներկայացրած նախագծերի դեպքում կառավարությունը հաճախ է ասում, թե նախագիծը վատը չէ, բայց գործադիրը ևս նման նախագիծ է պատրաստում, սպասեք, Ձեր առաջարկությունները հաշվի կառնենք:  Դուք այստեղ միտում նկատո՞ւմ եք:

-Սա գուցե պարզապես տակտիկայի հարց է: Չեն ուզում չոր մերժել: Այդպես են ասում, որ տպավորությունը լավ լինի, որպեսզի, օրինակ, Դուք մտածեք, որ կառավարությունը բարեհամբույր է:

-Բայց այդ բարեհամբուրությամբ մերժվում են հատկապես ընդդիմության նախագծերը:

-Ամբողջ ընդդիմության տեղը չեմ կարող պատասխանել,  կոնկրետ այսօր մերժվեց օֆշորային գոտուն վերաբերող իմ նախագիծը, ու ես չեմ հասկանում, թե ինչու մերժվեց:

-Բացատրույթյուն չբերվե՞ց:

-Այն բացատրությունը, որ բերվեց, մասնավորապես, թե դա արդեն արված է «Բնապահպանական վճարների դրույքաչափերի մասին» օրենքով կամ արդյունք չի տա, ինձ չհամոզեց:

-Ձեր այս օրենսդրական նախաձեռնությունը ինչ-որ առնչություն ունի՞ վարչապետի հետ կապված օֆշորային պատմության հետ:

-Ոչ, կապ չունի:  Ես այդ նախագիծը գրել էի 3 ամիս առաջ: Բայց այդ պատմությունը ցույց տվեց, որ ճիշտ օրենք էի ներկայացրել: Պետք էր այդ օրենքը: Հայաստանում հանքարդյունաբերության մեջ, համենայն դեպս` մենք դրանից ենք  սկսել,  չպետք է լինեն օֆշորային ընկերություններ, որոնց տերը, չես կարող իմանալ, թե ովքեր են: Չպետք է արտահանում տեղի ունենա  դեպի օֆշորային ընկերություն, և այնտեղից չպետք է ներմուծեն հումք, սարքավորում և այլն: Ես բացատրել եմ` ինչու. որովհետև օֆշորային գոտում գրանցված ընկերությանը վերաբերող ինֆորմացիան հնարավոր չէ ճշտել, ասենք, օֆշորային գոտում գրանցված մի ընկերություն` «Իվանով» անունով,  դարձել է մեծ փայտաեր, դու չես կարող իմանալ, թե ով է Իվանովը: Ասում են` ինչու միայն հանքարդյունաբերությունը, եկեք ամբողջը անենք: Ես ասում եմ` ամբողջը պատրաստ չեմ, բայց եթե բոլոր դեպքերում պնդում եք, որ ամբողջը պետք է անել, դա չի նշանակում, որ կոնկրետ սրան պետք է դեմ քվեարկել:

-Այնուամենայնիվ, ինչո՞ւ հենց հանքարդյունաբերության ոլորտից սկսեցիք:

-Այդ ոլորտում դա ակնհայտ է: Ես ասել եմ, որ գուցե ֆինանսական օֆշորներն էլ պիտի նայենք, բայց ես դրան առայժմ չեմ տիրապետում,  այդ ինֆորմացիան ինձ չեն տալիս:

-Ի՞նչ եք մտածում Տիգրան Սարգսյանին վերաբերող այդ «օֆշորային պատմության» մասին:

-Ես, ճիշտն ասած, ոչ մի կերպ էլ դրան չեմ վերաբերում:

-Մեր իրավապահ մարմինները  ուշադրություն կդարձնե՞ն այդ բացահայտմանը:

-Իհարկե, ոչ:  Ուրեմն, ինչ, այսինքն, փաստը չի՞ եղել,  պատահաբար ինչ-որ մեկի անունը հայտնվո՞ւմ է այդտեղ: Չգիտեմ, ես չեմ ուզում դրա մեջ խորանալ կամ իրավական գնահատական տալ: Դա իմ խնդիրը չէ:

-Դուք շատ ակտիվ մասնակցեցիք բյուջեի կատարողականի քննարկմանը գրեթե բոլոր խորհրդարանական հանձնաժողովներում. դա բարեխիղճ օրենսդրի պարտականությո՞ւնն էր թե՞ կառավարությանը հերթական անգամ քննադատելու հնարավորություն:

-Դա նախ և առաջ իմ պարտականությունն է`փորձել շտկել: Ես վիճակից դժգոհ եմ, բայց ի տարբերություն շատերի, ես թունոտ մարդ չեմ, ասում եմ այն, ինչ մտածում եմ:

-Վերջին քառօրյայի ժամանակ, օրակարգը հաստատելիս, դժգոհեցիք ԱԺ կանոնակարգից ու ասացիք, թե այն պետք է փոխել. ինչո՞ւ:

-Ազգային ժողովի կանոնակարգը գրված է որպես նախարարության կանոնակարգ: ԱԺ-ն այսօր աշխատում է որպես գերատեսչություն, նախարարություն: Առաջիկայում ես այս դիտարկումներս կհավաքեմ և կներկայացնեմ որպես լուրջ փոփոխություններ: Կանոնակարգը բավական բարդ է, նախագիծը անիմաստ երկար ճանապարհ է անցնում քննարկումների ժամանակ: Օրինակ, մի քննարկման ժամանակ պարզվեց, որ իմ ներկայացրած փոփոխությունը կառավարությունը որոշմամբ արդեն կատարել է, բայց այդպես էլ չհասկացվեց` գուցե հենց քեզանից հետո են վերցրել ու արել: Գյուղնախարարը, իհարկե, ասաց, որ որշումը եղել է սեպտեմբերին: Սա մի քիչ զավեշտ է: Ես վստահ չեմ, որ ես իրավացի էի, որովհետև հնարավոր չեղավ այդ քննարկման ընթացքում ճշմարտությունը մինչև վերջ պարզել: Կամ` Ազգային ժողովի ամբողջ ապարատը նախ և առաջ պետք է սպասարկի ընդդիմությանը, և իսկ հետո իշխանությունը, որովհետև իշխանության պատգամավորների ապարատը հենց կառավարությունն է: Մենք սա տեսանք Էստոնիայում և Շվեդիայում։

-Դուք այսօր դրա հետ կապված խնդիրնե՞ր եք ունենում:

 -Իհարկե: Մենք, նկատի ունեմ ընդդիմությանը, չունենք այն ապարատը, որ գա, մեզ հուշի,ասի` այս մի օրենքը չկա: Կառավարությունն էլ շատ հաճախ կառչում է դրանից: Ասում է` այս օրենքը, օրինակ, բերել եք, իսկ դրա հետ կապված Քրեական օրենսգրքում ինչ պիտի անենք, ես էլ պատասխանում եմ` ինչ ուզումն եք, արեք, բայց դա չի նշանակում, որ դուք իմ օրենքը պիտի մերժեք: Ես ընդամենը երկու օգնական ունեմ ու չեմ կարող ձեզ փոփոխված նոր քրեական օրենսգիրք ներկայացնել: