Քննիչները, հատկապես նրանք, ովքեր կապ ունեն սպանությունների բացահայտման հետ, գիտեն, որ մարդու մահվան դեպքում կանգ է առնում նրա ձեռքի ժամացույցը՝ նույնիսկ եթե այն մեխանիկական վնասվածք չի ստացել:
Բանն այն է, որ երկար ժամանակ ձեռքի վրա գտնվելու ընթացքում մետաղական ժամացույցները դառնում են մարդու էլեկտրամագնիսական դաշտի մի մաս, այսպես ասած, ներգրավվում են էլեկտրական սխեմային՝ խաղալով ինքնատիպ վերջնական կետի դեր:
Հենց այդ կետում է հավաքվում օրգանիզմի էներգիան: Աստիճանաբար, արդեն մի քանի ամիս անց ժամացույցը ստանում է մարդկային դաշտի լիցքեր:
Սեղմված զսպանակի էներգիային ավելանում է մարդկային դաշտի էներգիան: