Լինում է, որ այնքան ես սեքսի պահանջ ունենում, որ պատրաստ ես պատերը մագլցել: Եվ կապ չունի՝ կին ես, թե տղամարդ, կույս, թե փորձառու սրտակեր: Եթե մարմինդ սեքս է ուզում, ուրեմն պետք է բավարարես պահանջդ: Իսկ ի՞նչ անես, երբ չունես մշտական պարտնյոր, իսկ ակումբներում ծանոթանալու հավես չունես: Ահա, մտնում ես ֆեյսբուքիդ էջը, փորփրում հին խոսակցություններդ, տեսնում, թե տղաներից ով էր առաջարկում առանց պարտավորությունների սեքս: Մի քանի րոպե կաստինգ անելուց հետո ընտրում ես մեկին ու գրում: Նա բնականաբար չի մերժում, հանդիպում եք, բավարարվում կամ չբավարարվում, գնում տներով:
Ինձ մոտ այդպես եղել է, այն էլ մի քանի անգամ: Գժական բան է, երբեմն անհրաժեշտ: Բայց մի դեպքն առանձնապես է տպավորվել: Էրիկի հետ մի քանի տարի է, ինչ վիրտուալ ընկերներ էինք, դե միմյանց լայքում էինք, կոմենտում, երբեմն չատում զրուցում էինք, մի երկու անգամ էլ փողոցում էինք միամիտ հանդիպել ու ճանաչել իրար: Ինձ իրականում տեսնելու նույն օրը նա գրեց ինձ.
-Ես գիտեի, որ սիրուն ես, բայց որ այդքաաան, չէի պատկերացնի:
Ես էլ սեթևեթանքով մերսի ասեցի, ավելացնելով, որ նա էլ վատիկը չէ: Չգիտեմ ոնց մեր խոսակցությունը կամաց-կամաց լկտի երանգներ ստացավ և մենք գրեթե վիրտուալ սեքս կանեինք, եթե նրա մայրիկը միամիտ սենյակ չմտներ: Շատ ծիծաղելի դրություն էր: Այդ օրվանից հետո նա ինձ հաճախ էր գրում, բայց երկրորդ անգամ այդպես էլ չստացվեց վիրտուալ սեքս անել:
Եվ այսպես, այդ օրը ես անասելի շատ էի սեքսի պակաս զգում: Մտա չատ, տեսա, որ երկու օր Էրիկը մի տեսանյութ էր ուղարկել, որտեղ երկու մերկ աղջիկ սեքսուալ խաղեր էին խաղում: Բացատրում էր, թե ինչու են տղամարդիկ խելագարվում լեսբուհիների սեքսի համար: Դե, մեզ՝ աղջիկներիս էլ, երբեմն դուր է գալիս թե նայել, թե փորձարկել: Իմ սեփական փորձի մասին մի անգամ պատմել եմ:
Մի խոսքով, տեսա, որ Էրիկն օնլայն է: Գրեցի.
-Սեքսի հավես ունե՞ս:
-Հա, ով ա՞, որտեղ ա՞, երազ ա՞ :D
-Մոտավորապես: Սեքս եմ ուզում :D
-Ոտերդ թրաշել ե՞ս :D
-Չէ, ես բնականի կողմնակից եմ :D
-Վախ, իմ ուզածն ա: Մի ժամից հանդիպում ենք: Հասցե ասա, գամ հետևիցդ:
Էրիկը 27-28 տարեկան կլիներ, չեմ հիշում, բավականին բարձրահասակ էր, 185 սմ, ինչպես ասում էր, 80 կգ, հայ տղամարդկանց բնորոշ փոր ուներ, իսկ վերնաշապիկի տակից դուրս էր ցցվում կրծքի մազածածկույթը: Հա, մատները երկար էին: Կա մատների մի տեսակ, որոնց տերերը բավականին մեծ առնանդամ են ունենում, իմ սեփական փորձն է ինձ սովորեցրել: Էրիկի մատները հենց այդպիսին էին, ինչը ոգևորիչ հանգամանք էր:
Մի ժամից նա մեր բակում էր, իջա, նստեցի մեքենան: Հագիս ջինսե կորճ շորտ էր, դեղին ծաղկավոր տոպ, սև պլատֆորմայով կոշիկներ: Մազերս չէի հավաքել, թեև շատ շոգ էր: Վերջերս էի թարմացրել մազերիս շեկ գույնը, և մազերս փայլում էին գեղեցկությամբ: Պետք է ասել, որ Էրիկի սպիտակ մերսեդեսի հետ սազում էի:
Մեքենան քշեց դեպի Սևան:
-Մի քիչ կլողանք, հետո…
-Բա լողազգեստ չեմ վերցրել,- ծիծաղելով ասացի ես,- իսկ ճանապարհին վաճառվող սարսափելի լողազգեստները ոչ մի դեպքում չեմ հագնի:
-Ոչինչ, ես էլ պլավկի չեմ վերցրել, մի բան կմտածենք:
Երեկոյան 7-8-ը կլիներ, որ հասանք Սևան: Հյուրանոցում մի համար ամրագրեցինք և ուղևորվեցինք ափ: Հունիսի սկիզբն էր, դե իսկ Սևանում գիտեք, թե ինչքան ցուրտ են երեկոները, էլ չեմ ասում ջրի մասին: Երբ հասանք լողափ, այն գրեթե ամայի էր, միայն մի զույգ էր ավազներին թավալ գալիս:
Էրիկը հանեց սպիտակ շալվարը, կապույտ վերնաշապիկը, մնաց անդրավարտիքով:
-Հանվի:
-Աննորմալ, լիֆ չեմ հագել,- մեղավոր ասացի ես:
-Դե, ինչ արած,- հոգոց հանեց նա, գլուխը կախեց, ու անսպասելի մոտենալով ինձ, օդ բարձրացրեց ու վազեց դեպի ջուրը: Աստված իմ, ջուրը սառույց էր, ես ցավից ու անսպասելիությունից սկսեցի ճչալ, Էրիկն էլ անակնկալի եկած ջրի սառնությունից ինձ վայր գցեց ու սկսեց ծիծաղել: Մի քանի վայրկյան անց սովորեցինք ջրի սառնությանը, բայց ախր նեղ շորտերով հնարավոր չէր նորմալ լողալ:
-Էր, դուրս գանք, մեռնում եմ,- ծիծաղելով ասացի ես:
-Հա, կյանք, հելանք:
Մոռանալով, որ վերնաշապիկս բաց գույնի էր, ես էլ կրծքկալ չէի հագել, առանց ամաչելու դուրս եկա ջրից ու նկատեցի, թե ինչպես է Էրիկը սոված գայլի պես գամվել կրծքիս: Ախր վերնաշապիկի տակից թափանցում էին սառնությունից պնդացած պտուկներս: Նա մոտեցավ ինձ, կուրծքս առավ իր մեծ ափի մեջ ու լեզուն մտցրեց բերանս: Նրա ծանր քաշից սայթաքեցի, ընկա գետնին, նա էլ ընկավ վրես, բայց դա մեզ չկանգնեցրեց: Մեզ չզսպեց նաև այն հանգամանքը, որ Սևանի ափին ենք: Նա շարունակում էր շոյել կուրծքս, մյուս ձեռքը սահեցրեց ազդրիս ներսի հատվածով ու կարճ շորտերի տակից մատները սահեցրեց ներքնազգեստիս տակ: Թաց էի:
-Ինչ լավն ես,- մրմնջում էր նա ու ավելի ուժեղ համբուրում:
Ուժեղ քամի բարձրացավ, ինչը մեզ ստիպեց վեր կենալ ու վազել դեպի հյուրանոց: Էրիկն ինձ տվեց իր վերնաշապիկը, իսկ ինքը հագավ սպիտակ շալվարը, որը չէր թաքցնում իր մեծացած անդամը:

Հասանք հյուրանոց, արագ բարձրացանք համար, ես վազեցի տաք ցնցուղի տակ, նա էլ սպասեց, մինչև գարեջուրը առաքեն սենյակ: Երբ դուրս եկա լոգասենյակից, նա փռվել էր անկողնում և շրջում էր հեռուստացույցի ալիքները: Ձեռքին գարեջրի սառը բաժակն էր, իմ հագին էլ հյուրանոցի սպիտակ տաք խալաթն էր: Մազերս թաց էին, բայց սրբիչով չէի փաթաթել:
-Արի, արի, ջրահարս ջան, արի ստեղ,- ինքնագոհ ասաց Էրիկը:
-Մի կողմ քաշվի,- գցվելով անկողնու վրա նրան մի կողմ բրթեցի ու վերցրեցի վահանակը:
-Էդ ու՞մ ես բրթում,-փրփրեց Էրիկը և փոքր երեխայի նման պատրաստվեց, որ հարձակվի վրաս:
-Հանգիիիիիստ,-ծիծաղեցի ես ու վահանակը գետնին շպրտեցի:
-Լաաաաավ,- ասաց Էրիկը, մի քանի կում գարեջուր լցրեց բերանը ու փռթցրեց դեմքիս:
-Աննննասուն,-զայրացա ես ու հարձակվեցի վրան: Նա բռնեց ինձ, մեջքով շրջեց դեպի իրեն, մազերս ուժեղ քաշեց դեպի ետ, ձեռքերս բռնեց մեջքիս հետևում, մյուս ձեռքով հանեց խալաթս ու ամուր սեղմեց կուրծքս, ապա անցավ մյուս կրծքին, և երբ ավարտեց նրանց հետ, ձեռքը տարավ դեպի հեշտոցս ու երկու մատով մտավ իմ մեջ: Ես տնքացի, շատը հաճույքից, քան ցավից: Նա մի քանի անգամ կրկնեց շարժումը՝ այդ ընթացքում լիզելով ականջս ու ձեռքերս ավելի ամուր սեղմելով մեջքիս հետևում: Ես սկսեցի գալարվել նրա գրկում, հետույքով քսվելով նրա անդամին, որ կազմ-պատրաստ սպասում էր, թե երբ է մտնելու իմ մեջ: Էրիկը բաց թողեց ինձ, շրջեց ու համբուրեց շուրթերս, իսկ ես հանկարծակի շարժումով նետեցի նրան, նստեցի նրա վրա ու ղեկն իմ ձեռքը վերցրի: Նա թուլացավ: Համբուրում էի նրա կուրծքը, պնդացած պտուկներն էի լիզում, թեթև կծում, եղունգներս մխրճում էի թիկունքի մեջ: Ապա դանդաղ իջա ներքև, համբուրում էի փորի ներքևի մասը և լեզվով մի-փոքր ճնշում գործադրում այդ հատվածի վրա: Դնչիս տակ զգացի նրա պնդացած անդամը: Հանեցի անդրավարտիքը, և Էրիկի հսկայական առնանդամը զսպանակի պես դուրս ցցվեց: Այո, մատների տեսությունն այս անգամ էլ աշխատեց: Այն պարզապես հսկայական էր, այնքան մեծ, որ մի պահ վախեցա, որ այն ինձ կվնասի: Բայց մինչ այդ նրա հետ լիքը գործ կար անելու: Ես ուզում էի զգալ այն ոչ միայն հեշտոցիս, այլև բերանիս մեջ: Այն այնքան մեծ էր, որ չկարողացա ամբողջովին կլանել, բայց այն, ինչ անում էի, Էրիկի սրտով էր: Նա ինքնամոռաց տնքում էր՝ ձեռքերով գրկած գլուխս: Ես մտածում էի, որ նա չի դիմանա, կվերջացնի, բայց դիմացավ, ինձ վերև բարձրացրեց, համբուրեց, շրջեց այնպես, որ չորեքթաթ դիրք բռնեմ ու մտավ: Մենք խելահեղ սեքս ունեցանք, նա ռեկորդային երկար ժամանակ սիրում էր ինձ, իսկ էրեկցիոն ուժը չստիպեց հիասթափվել:
Հաջորդ օրը երեկոյան նոր Երևան վերադարձանք, նա ինձ տուն տարավ, բարձրացավ, սուրճ խմեցինք հին ծանոթների նման, նա գնաց՝ վերջում ասելով, թե որքան լավ ժամանակ անցկացրեց:

Հիմա մենք սովորական ֆռենդ ենք, երբեմն լայքում ու կոմենտում ենք միմյանց, և մեր ընդհանուր ֆռենդներից ոչ ոք չգիտի, թե ինչեր ենք մենք արել Սևանի հյուրանոցներից մեկում: