Երբ ես 17 տարեկան էի, դեռ (ամոթ էլ է ասել) կին չէի «ճաշակել»: Նոր-նոր էի ավարտել միջնակարգ դպրոցը, և, ինչպես սովորաբար լինում է այդ տարիքում, ծնողներիս շնորհիվ տեղավորվել էի աշխատելու որպես մարմնամարզության ուսուցիչ ամառային ճամբարում: Իմ պարտականությունների մեջ մտնում էր առավոտյան վարժությունների անցկացումը, տողանները, պիտի շրջեի երեխաների հետ, երբ նրանք անտառի մոտակայքում էին կամ լողանում էին. Մի խոսքով՝ հետևում էի, որ չմոլորվեն կամ չխեղդվեն…

Ամառը շոգ էր, և ես ձանձրույթից սկսեցի նկատել, որ ինձ բավականին ակնհայտ աչքադրել ու կանչող հայացքներ է գցում ցածր տարիքի երեխաների հետ աշխատող դաստիարակչուհիներից մեկը: Անկեղծ ասած՝ ես բավականին համակրելի, բարեկազմ տղա էի… Այդ աղջիկն էլ, ում, պարզվեց, անվանում էին Իրինա, հրապուրիչ, պիկանտ աղջիկ էր ու խելքահան անող կազմվածք ուներ՝ հավասարաչափ մեծ ու հյութեղ կրծքեր, ոչ շատ երկար, բայց կազմվածքին համապատասխան ոտքեր…


Ես ուշադիր նայում էի՝ ինչպես էր նա լողանում գետում, և ինձ մոտ անզսպելի հետաքրքրություն էր առաջանում հասնելու-բացահայտելու՝ ինչ է թաքնված նրա նեղ լողազգեստի տակ… Կարճ ասած՝ նրա մարմինն ինձ ամեն վայրկյան գրգռում էր, և անվերջ ցանկություն էի ապրում գնալու նրա հետ առանձին ինչ-որ տեղ անտառում, հանել նրա հագուստները և զգալ նրան… Հանգիստս կորցրել էի, և դա Իրինան կարծես նկատել էր:

Եվ սովորական մի օր էլ գետում սովորականի նման լողանալուց հետո նա մոտեցավ ինձ ու չարաճճիորեն ժպտալով ասաց.
«Դե… Ի՞նչ ես անվերջ հայացքներ գցում ինձ՝ կարծես մեկացնում ես… ուզում ես նայել՝ ո՞նցն եմ առանց լողազգեստի… ուրեմն արի գնանք, մի քիչ քայլենք անտառում… կտեսնես…»:

 

Ես, իհարկե, կարմրեցի, ինչպես երևի կկարմրեին բոլոր կույս տղաները, բայց միաժամանակ շփոթված էի, ապշած ու շատ շոյված… Գրկեցի նրան թևից ու մենք խորացանք անտառի մեջ, որտեղ, բնականաբար, ոչինչ չկար, բացի ծառերից ու փարթամ կանաչ խոտից: Զգում էի, որ սիրտս անբացատրելի կերպով խփում է, մի տարօրինակ, հաճելի դող էր պատել, գիտակցությունս էլ, ինչ թաքցնեմ, համարյա 0-ի վրա էր…

Նա հանեց լողազգեստը, պառկեց կողքիս ու ձեռքով վերցրեց առնանդամս… Սկսեցի համբուրել նրա շուրթերը, պարանոցը, կրծքերը… Նա էլ բավականին փափուկ ու հաճելի պատասխանում էր իմ քնքշանքներին… Ես ձեռքով զգում էի նրա կրծքերը, ոտքերի արանքը…
Ու նա քիչ անց փորձված ժեստ-շարժումներով պառկեցրեց ինձ իր վրա, բացեց ոտքերը ու… սկսվեց…
Ես համարյա անգիտակից վիճակում էի ու, ինձնից էլ անկախ, կարճ ժամանակ անց աներկրային էքստազ ապրեցի…
Ես այդ օրը չեմ մոռանա…