Հիմար, հոտած, արբեցող՝ այսպիսի անուներ են տալիս իրենց երեխաներին որոշ ծնողներ Ադրբեջանում: Ինչպես են ապրում այդպիսի մարդիկ պարզաբանել է «МИР 24»-ի լրագրող Նարմին Աբասովը:
Փոքրիկ ժամանակ Սայխանոմը իր անվան առանձնապես չէր տալիս, իսկ դպրոցում աղջկան սկսել են ծաղրել: Այժմ նա երազում է փոխել անունը, քանի որ ադրբեջաներենից թարգմանաբար այն նշանակում է «հիմարիկ»: Աղջկա ծնողները վերջինիս բացատրել են, որ նրան անվանել են ի պատիվ իր տատիկի:
«Ես ամաչում եմ իմ անունից, ես գերազանցիկ եմ, այլ ոչ հիմար: Երբ ստանամ անձնագիրը, անպայման կփոխեմ անունս»,- ասել է Սայխանոմ Աբասովը:
Սայխանոմ, Պյապիշ(շաղակրատ), Ուֆունե(հոտած), Կոմբայն և անգամ Փաթեթ անունով մարդիկ հոգեբանների մշտական հաճախորդներն են: Մասնագետ Մեհրիբան Գաֆարովը ասել է, որ ծնողները պետք է պատասխանատու կերպով մոտենան ընտրությանը: Սակայն ոչ բոլորն են դա հասկանում:
«Ծնողները անձամբ են ընտրում իրենց երեխայի անունը: Նրանք ցանկանում են տարբերվել: Դա լավ որակներ են, սակայն ազդում է նաև երեխայի վրա: Երբեմն այնպիսի դժվար անուններ են, որ երեխան ներկայանալիս ինքն է դժվարանում արտասանել իր անունը և այդ պատճառով դառնում է իր հասակակակիցների ծաղրանքի առարկան: Երեխան ամաչում է ներկայանալ իր անունով», - պատմել է հոգեբանը:
Նախկինում Ադրբեջանում անուններ տալիս էին սուրբ գրքերից, ազգային ավանդույթներից կամ հեքիաթներից: Խորհրդային միությունում հայրիկների և մայրիկների համար թողարկվել էին հատուկ գրքույկներ խորհրդատվությամբ: Այսօր խորհրդատվություն կարել է ստանալ Ադրբեջանի Գիտությունների ակադեմիային կից լեզվի ինստիտուտում: Այնտեղ ստեղծվում է ադրբեջանական անունների նոր բառարան:
Բառարանում անունները բաժանվել են երեք խմբի: Կանաչ խմբի մեջ մտնում են նրանք, որոնք կարելի է երեխաներին տալ առանց մտավախության: Դեղին ցուցակում մտել են այն անունները, որոնք գեղեցիկ են հնչում այլ լեզուներով: Իսկ կարմիրում այնպիսիք, որոնք կտրուկ կերպով արգելվում է տալ երեխաներին: Օրինակ Սյարխոշ, որը թարգամանաբար նշանակում է արբեցող, Թոյխանոմ ամուսնական տիկին, կամ Տրակտոր: