Դատական համակարգի պերճանքն ու թշվառությունը․ Կամ ինչպես մանկությունից «Էպիլեպսիայով» տառապող հիվանդից սարքել ռեցիդիվ հանցագործ…


Սա այն դեպքն է, երբ ողջամտության մասին հնարավոր բոլոր խոսակցություններն անիմաստ են ու անտեղի, քանի որ մարդը հարկադրաբար կորցրել է զարմանալու ընդունակությունը:

Առիթ ունեցել եմ այս թեմայով մի քանի անգամ հրապարակավ արտահայտվել, սակայն այն, ինչ կատարվում է այս քրեական գործով, ինձ համար մարդկայնորեն ոչ միայն անընդունելի է, այլև այն հնարավոր չէ այլ ձևով որակել, քան որպես կատարյալ իրավական բեսպրեդել…

Սա այն դեպքն է, երբ պաշտպանյալդ` Սարիկ Ուլուխանյանը, մանկուց տառապում է հոգեկան հիվանդությամբ, և դու մի ամբողջ տարի խնդրում ես սկզբում նախաքննություն իրականացնող մարմնին, այնուհետև՝ դատարանին` նշանակել ստացիոնար դատահոգեբուժական փորձաքննություն, և քեզ մի ամբողջ տարի մերժում են` «անհիմն» լինելու պատճառաբանությամբ…

Սա այն դեպքն է, երբ քննիչն առանց քո մասնակցության այցելում է ՀՀ ԱՆ «Դատապարտյալների հիվանդանոց»՝ ՔԿՀ-ում հարկադիր բուժման մեջ գտնվող պաշտպանյալիդ, և «ծանոթացնում» փորձաքննություն նշանակելու մասին որոշմանը, ավելին, այդ ընթացքում, պաշտպանյալդ «հասցնում» է համաձայնվել և հայտնել իր դիրքորոշումը նշված որոշման մասին:

Սա այն դեպքն է, երբ սևով սպիտակի վրա գրում ես, որ ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 69-րդ հոդվածի ուժով քո ներկայությունը պարտադիր էր նշված քրեադատավարական գործողությանը, քեզ պատասխանում են, որ ասածդ «անհիմն» է:
Սա այն դեպքն է, երբ սևով սպիտակի վրա գրում ես, որ խախտել են պաշտպանյալիդ ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 65-րդ հոդվածով սահմանված իրավունքները, մասնավորապես` պաշտպանյալդ զրկված է եղել վերը նշված հոդվածով իրեն տրված իրավունքներն իրացնելու հնարավորությունից, ավելին, որ նրան, ըստ էության, գաղտնի և առանց վերջինիս կամքի, իսկ ճիշտ կլինի երևի ասել` «Դատապարտյալների հիվանդանոցից» գողացել ու տարել են ամբուլատոր դատահոգեբուժական փորձաքննության, քեզ պատասխանում են, որ ասածդ ու գրածդ «անհիմն» է:

Սա այն դեպքն է, երբ վերաքննիչ քրեական դատարանին ներկայացնում ես պաշտպանյալիդ վերաբերյալ 2013 և 2014 թթ. անցկացված ամբուլատոր դատահոգեբուժական փորձաքննության արդյունքները, որից պարզվում է, որ 2014թ. տրված եզրակացությունը, ըստ էության, տառացիորեն արտագրված է 2013թ. եզրակացությունից, ինչից պետք է հանգել հետևության, որ ամբուլատոր փորձաքննություն, որպես այդպիսին, իրականում չի եղել (մի 5 րոպե խոսել են պաշտպանյալիդ հետ ու ասել` ցտեսություն), և խնդրում ես, որ անթույլատրելի ապացույց ճանաչվի 2014թ. տրված եզրակացությունը, քեզ մերժում են` «անհիմն» լինելու պատճառաբանությամբ…

Հ.Գ.1. Դատավճիռը հրապարակել է Լոռու մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Աղասի Մկոյանը:

Հ.Գ.2 Վերաքննիչ բողոքը մերժվել է նախագահող դատավոր Մանուշակ Պետրոսյանի, դատավորներ Սևակ Համբարձումյանի և Գրիշա Մելիք-Սարգսյանի կողմից:

Հ.Գ.3. Այս քրեական գործի մասին առավել մանրամասն կներկայացնենք մի քանի օր անց…

Կեցցե՛ մեր դատական համակարգը, և կեցցե՛ մեր արդարադատությունը….

Նորայր Նորիկյան - Ֆեյսբուք