Իմ վաղվա համար նա տվեց իր այսօրը.
Նա չհաշտվեց պարտվելու, հողերը հանձնելու մտքի հետ, զենքը ձեռքին գնաց մասնակցելու պատերազմին: Պատերազմ, որը ստիպեց ծանր օրեր ապրել մեզ, իսկ ինձ՝ իմ ընտանիքին, առավել ևս: Չեմ կարծում, թե տարիները կբուժեն այն վերքերը, որոնք քարացել, սպիացել են, բայց ինչ արած, մենք միակը չենք, և ոչ էլ կարելի է ետ շրջել պատմության անիվը…
Ցավում եմ, որ այսօր՝ ՄԱՅԻՍԻ 9-ին, մենք իր ծննդյան օրը նշում ենք առանց նրա։
Շնորհավո՛ր ծնունդդ, Ավետիս Ալբերտի Օհանյան...
Սիրակ Օհանյան-Facebook