Հունիսի 14-ին տեղի կունենա Բայդենի և Էրդողանի հանդիպումը, որի հետ Թուրքիայի ղեկավարը մեծ հույսեր է կապում: Ամերիկայի նախագահը որոշել է հանդիպել Էրդողանին Պուտինի հետ հանդիպումից առաջ:


Այս հանդիպումները կարող են հստակեցնել ապագա զարգացումների վեկտորը: ԱՄՆ-ը հայտարարել է, որ իր գլխավոր նպատակը Չինաստանի զսպումն է: «Երբ նա (Սի Ծինպինը) զանգահարեց ինձ շնորհավորելու, մենք երկու ժամ խոսեցինք: Նա լուրջ է վերաբերվում Չինաստանը աշխարհի ամենակարևոր և ազդեցիկ երկիր դարձնելու նպատակին: Նա, այլ ավտոկրատների հետ միասին, կարծում է, որ ժողովրդավարությունը չի կարող 21-րդ դարում մրցել ավտոկրատիայի հետ, քանի որ կոնսենսուս գտնելը շատ երկար է տևում», ասել է Ջո Բայդենը: ԱՄՆ-ը 120 միլիարդ դոլար է հատկացնում նոր տեխնոլոգիայի ֆինանսավորմանը, որպեսզի «Պեկինը չկարողանա ապահովել տեխնոլոգիական առավելություն»:

Շատ վերլուծաբաններ Բայդենի հանդիպումները Պուտինի և Էրդողանի հետ դիտարկում են Չինաստանը զսպելու քաղաքականության համատեքստում: Միևնույն ժամանակ, Ռուսաստանը դիտվում է որպես Չինաստանի դաշնակից, իսկ Ռուսաստանի թուլացումը ՝ որպես արևմտյան երկրների քաղաքականության մաս:

Ռուսաստանի նահանջը տեղի է ունենում սահմանների ողջ երկայնքով ՝ Բելառուսից, Ուկրաինայից մինչև Կենտրոնական Ասիա և Կովկաս: Հիմքեր կան ենթադրելու, որ Պուտինը կարող է ընդունել Բայդենի որոշ պայմաններ, և այս լույսի ներքո քննարկվում է, թե ինչ որոշումներ են համաձայնեցվելու Կովկասի վերաբերյալ: Առավել ևս Բայդենի և Էրդողանի հանդիպումից հետո, որի հետ նա հաստատ կխոսի Կովկասի մասին: Էրդողանի օգնականը, պատասխանելով Բայդենի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչման մասին հարցին, ասել էր, որ «Կովկասում հաստատված է նոր կարգ.« Մենք ասում ենք, որ ներկայիս ժամանակներում, եթե օգտագործում եք ցեղասպանություն բառը, դա նշանակում է, որ սաբոտաժի եք ենթարկում ողջ գործընթացը Կովկասում»:

Այս ամենը տեղի է ունենում Հայաստանը մասնատելու Ռուսաստանի քաղաքականության ֆոնին՝ Բաքվի զինված ներխուժումներով, «ռուս-հայկական բարեկամության» հուշարձաններով, հայկական ռազմական բաղադրիչի արգելքով, թրոլինգով և ռուսական ԱԴԾ զորքի տեղակայմամբ: Այդպես լինում է օկուպացիայի ժամանակ:

Այս ֆոնին, Կովկասի խնդիրները կքննարկեն Բայդենը, Պուտինը և Էրդողանը: Պետք է լիներ նաեւ հայ առաջնորդ, բայց ինչի՞ մասին խոսել քաղաքական գործիչների հետ, որոնք ընդունակ են միայն բազարների ու անօգնական շարժումների: Ինչի՞ մասին խոսել այն քաղաքական գործիչների հետ, ովքեր պատրաստ են զիջել ու հող հանձնել առանց մեկ կրակոցի:

 Երկար տարիներ Ռուսաստանը Հայաստանի հանդեպ իր քաղաքականությունը կառուցում է թուրքական ջարդերի ու էքսպանսիայի սպառնալիքի վրա ՝ ռուսական գաղութային «հովանավորչությունից» հրաժարվելու դեպքում: Վերջին երեք տասնամյակներին ի հայտ եկավ այլընտրանք` ինքնիշխան պետությունը: Բայց կա վտանգ, որ հայերը չեն կարողանա դիմանալ ինքնիշխանության փորձությանը, և մեր ճակատագիրը կրկին կորոշվի առանց մեզ:

Նյութի աղբյուր՝ https://www.lragir.am/2021/05/29/645296/