Ես արդեն կտրականապես հրաժարվում եմ հասկանալ, թե ինչ է կատարվում Բաղրամյանում։ Ինչպե՞ս կարող էր այս 7 օրերի հրաշալի մասսան այս աստիճան արագ վերածվեր անուղեղ հոտ հիշեցնող զանգվածի, որը չի հասկանում թե ինչ է կատարվում ու ինչի մեջ են իրեն ուզում ներքաշեն։

Լավ, ասենք այնտեղ գտնվելով քիչ բան ես տեսնում, բայց ինտերնետն էլ հո ձեռքների տա՞կ է։ Մի՞թե չեն տեսնում, թե ովքեր են փորձում սանձել ասյ ալիքը։ Սա արդեն տրագիկոմեդիա է հիշեցնում. առաջին շարքերում Անի Զախարյանն է ֆռֆռում, ոստիկանության հետ կին քրֆող Ռոբերտ Ահարոնյանն է բանակցում, տոն տալիս են այնպսի կերպարներ, ինչպես Վանյանի ադրբեջանական ֆիլմերի փառատոնների համար տարածք հաստկացրած Լևոն Բարսեղյանը, Ադրբեջանական քարոզչական կայքերի արտահաստիքային թղթակիցներ Տիգրան Խզմալյանն ու Արթուր Սաքունցը, ուղնուծուծով ամերիկային ծախված Նախաշպիոնարանը (հիմնադիր շպիոնարանը) ու էլի տարատեսակ շուն-շանգալ, որոնց անունները սկի չենք էլ լսել...

Մի՞թե էդ հազաքրավոր մարդկանց մոտ վերջնականապես կորել է բանականությունն ու ադեվատությունը, որ հիմա հերիք չի իրենք են պատրաստ դուբինկի տալ մտնելու, մի բան էլ հարամում են ամբողջ ազգի փափագը ի կատարծ ածած շարժումը։ Հանուն ինչի՞։ Իրոք որ, ՍԹԱՓՎԵ՛Ք։

Արմեն Հովսեփյան՝ ֆեյսբուք